زنانِ که برای احقاق حقوق شان تلاش میکنند، اکثر اوقات به اشکال مختلف مورد حمله قرار میگیرند، این حملات شاید لفظی باشد، فیزیکی و یا سیاسی. زنان برای رسیدن به حقوق اساسی شان، مخصوصا در جوامع جهان سوم راهِ دور و درازی در پیشرو داشته و دارند.
نیازهای زنان شهری گاهی متفاوت از نیاز های زنان روستا ها است، زنان شهرهای بزرگ شاید به خاطر سهم سیاسی شان بجنگند ولی زنان روستاها در عین زمان شاید برای لقمه نانی یا رفتن به مطب دکتر تلاش کنند.
اما این تفاوت در کشور من، أفغانستان خیلی کم است. زنان شهر و روستا از منظر من تفاوت بسیار کمی در أفغانستان دارند. شاید بزرگترین تفاوت همان چند پله تحصیلات عالی باشد که تعدادی زنان شهری دارند و روستا نه. در غیر آن چنان که زنان روستا قربانی جنگ اند، زنان شهری هم چنین اند. ده ها مثال میتوان آورد که بیان کننده عدم تفاوت زندگی زنان شهری و روستا در أفغانستان است.
به همین دلیل من یکی از مخالفان تقسیم بندی زنان أفغان به روستا و شهر هستم. چون آنچنان تفاوت بزرگی را بین آنها نمیبینم که به این دو دسته تقسیم گردند.
به هر روی زنان با وجود دیدگاهای مختلف و اهداف متفاوت به مبارزهی منسجم ضرورت دارند که در طول تاریخ در جاهای مختلف دنیا اتفاق افتیده و خواهد افتاد.
خانم فرنگیس بختیاری با قوت و ظرافت خاص در مورد جنبش زنان در «رهایی زنان، معیار رهایی همگان» مینویسد، در مورد اهداف و فعالیت های جنبش زنان به شکل گروهی و فردی، اهمیت تجمع ها، اثرات دنیای مجازی، کنشگر های نسل جدید، طرح خواسته های شخصی و قائم به فرد، انگیزههای فردی و تنوع کنشگران.
«تغییر یک دورهی تاریخی را همواره میتوان با میزان پیشرفت زنان بهسمت آزادی تعیین کرد، چراکه در اینجا، در رابطهی بین زن و مرد، رابطهی بین قوی و ضعیف، پیروزی سرشت انسانی بر ستمگری مشهودتر از هر جای دیگر است. درجهی رهایی زنان، معیاری طبیعی برای رهایی همگانی است.» (مارکس، خانواده مقدس)
جنبش زنان آنچه امروزهست، هنوز آنچه باید باشد نیست.
۸ مارس، فارغ از پیشینهی تاریخیاش، در بطن مبارزات زنان امروز شناخته و تثبیت شده است. روز جهانی زن، دستمایهای است برای جنبشهای زنان در سراسر جهان تا دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی خود را جمعبندی کنند و به «نقد مثبت و نقد منفی» این دستاوردها و تجلیل از کنشهای شجاعانه و عزم راسخ زنان عادی که نقش مؤثری در تاریخ مبارزات زنان ایفا کردهاند، بپردازند. این روز مجالی است برای نگاه کردن به گذشته در مسیر تلاشها، منازعهها و فعالیتهای پیشین زنان، و نیز در راستای حرکتهای پیشِ رو.