از نوشتن آموختم

فرایند نوشتن برای بعضی به شدت لذت بخش است. اگر نوشتن مداوم و بی پروا یا به قول معروف آزاد باشد، این لذت مضاعف میگردد. نوشتن میتواند کاری بیشتر از یک لذت باشد، و به مسایل مهم‌تر کمک کند.

با نوشتن میتوان ذهن را تخلیه کرد. گاهی نیاز داریم که نظریات خود را بیان کنیم و یا در مورد خاص صحبت نماییم. نوشتن میتواند برای بیان و ابراز عقیده خیلی کمک کند.

هر انسان خاطراتِ بیشماری دارد. گاهی این خاطرات به دست فراموشی سپرده میشود و گاهی هم گَردِ روزگار آهسته آهسته آن‌ها را ‌پوشانیده و از خاطر مان می‌برد. اما نوشتن یکی از ابزارهای است که کمک میکند این خاطرات را از پستوی ذهن، از میان تاریکی و غبار بیرون کرده و بازیابی نمود.

ذهن انسان پویاست. ذهن ایده های مختلف را در خود ایجاد نموده و پرورش میدهد. اما اگر این ایده ها یادداشت نگردند، در زودترین فرصت از یاد می‌روند. نوشتن مهمترین وسیله برای ذخیره و نگهداری ایده‌ها است.

داشتن هدف از مهمترین چشم انداز زندگی است. برای رسیدن به آن‌ها، بهترین کاری که میتواند انجام داد، نوشتن است. با این کار میتوان دست آوردها را بررسی نموده و برای برنامه ریزی موثر از آن کمک گرفت.

نوشتن صبوری، پشت‌کار، زحمتکشی و تمرکز را در انسان ایجاد می‌کند که با تقویت آن روز به روز درهای مختلف پیشرفت باز میگردد.

 

به گفتن استاد جاوید فرهاد «نویسا بمانید»

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *